Wiadomości
- 23 marca 2018
- wyświetleń: 3053
Ziołowa Apteczka - Rumianek
Artykuł sponsorowany:
Zioła od wieków gościły w naszych domach. Wykorzystywane były w lecznictwie i medycynie naturalnej oraz w kuchni. W dzisiejszym artykule przedstawimy Państwu Rumianek.
Zbiór i przechowywanie
Do celów leczniczych zbiera się koszyczki z możliwie najkrótszą szypułką, gdy brzeżne białe kwiaty języczkowate są jeszcze ustawione poziomo i nie opuszczają się ku ziemi, ponieważ w tym stadium koszyczek rozpada się łatwiej przy suszeniu. Zebrany surowiec należy rozkładać w koszu bardzo luźno, gdyż łatwo się zaparza. Koszyczki suszy się szybko, ułożone cienką warstwą, w przewiewie w temperaturze do 35 st. C. Należy je przechowywać w szczelnym opakowaniu, w miejscu suchym, zacienionym.
Uprawa
Jest to roślina uprawiana wyłącznie w gruncie wysiewana jako ozima we wrześniu. Choć nie jest specjalnie wybredna co do gleby, woli ziemię lekką, przepuszczalną, starannie odchwaszczoną oraz słoneczną wystawę. Rumianek wysiewa się w rzędy co 30 cm, jedynie przyklepując i utrzymując wilgotność. Na obsianie 10m2 potrzeba do 2 g nasion. Najlepsze są nasiona krajowych odmian Złoty Łan czy Promyk. Wschody uzależnione są od wilgotności podłoża i ukazują się jeszcze jesienią, tworząc rozetę. Wiosną rośliny szybko tworzą pędy i zakwitają. Pielęgnacja polega głównie na oczyszczaniu międzyrzędzi z chwastów.
Nasiona rumianku i innych ziół kupisz na tej stronie https://sklep.swiatkwiatow.pl/nasiona-ziol/ Polecamy
Działanie lecznicze
Rumianek pospolity ma działanie przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, rozkurczowe, regulujące trawienie, wiatropędne, moczopędne, przeciwalergiczne, uspokajające i w pewnym stopniu przeciwbólowe.
Zastosowanie
Jako lek
Używany bywa zarówno do wewnątrz, jak i zewnętrznie. Napar z rumianku podaje się doustnie w stanach zapalnych przewodu pokarmowego. Pomocniczo stosowany jest w chorobie wrzodowej, nadmiernej fermentacji, wzdęciach, bólach brzucha, odbijaniu i zgadze oraz braku łaknienia, również w stanach skurczowych jelit. Ponadto w stanach zapalnych błony śluzowej jamy ustnej, dziąseł, gardła, zatok bocznych nosa.
Zewnętrznie wykorzystuje się go np. w owrzodzeniach, rumieniu, świądzie skóry, odleżynach. Poza tym napar stosuje się w postaci okładów i przełamywań w stanach zapalnych rogówki i tęczówki oraz w alergicznym i ropnym zapaleniu spojówek.
W kosmetyce
Służy do pielęgnacji, mycia i rozjaśniania włosów (nadaje im lekko złocisty odcień) oraz do kąpieli regenerujących skórę.